Bu güne kadar kendimi konuşarak hiç iyi ifade edemedim. Sürekli kelimelerim yetersiz kalır ve bu yüzden çoğu zaman susmayı tercih ederim. Doğru olmadığını biliyorum ve bu huyumu hiç sevmiyorum. Belki de kendime yeterince güvenemiyorum. Belki de ‘beni zaten anlamayacaklar’ deyip kesip atıyorum. Bu durum beni sanırsam içine kapanık olan bir kişilik yaptı.
Çok erken yaşta kendimi kitaplara verdim. Her boşluğumda kitap okuyarak zamanımı geçirdim. Kitap okurken bambaşka dünyalara dalıyorum. Kendi hayal dünyama giriyorum. Ardından duygusal dünyamı keşfettim. Bu dünya bambaşkadır. Şiirler ve sözlere merak saldım. Kısa sürede başkalarının duygularında ve hislerinde kendime bulamamaya başladım ve yazmak istedim. Kısa dönem günlükler, kısa hikayeler, benim duygularımı anlatan şiirler ve sözler. Ekler gibi değişik tatta ve tatlılıkta ruhumu doldurdular.
Efendim ‘köle günlüğüne başlayabilirsin’ dediğinde çok mutlu olmuştum ve aynı gün yazmaya başladım. Efendime bire bir söyleyemediklerimi köle günlüğümde rahatça yazabiliyorum. ‘Bir köle günlük’ sitesinde Efendimin sayesinde tüm yaşadıklarımı ve aynı zamanda hissettiklerimi paylaşabiliyorum. Ve her paylaştığımda rahatlıyorum çünkü içimi dökebileceğim bir platform burası. Kendi eklerimi yapar gibiyim artık. Ayrıca günlük dışında kısa sözler ve şiir çalışmalarımda devam ediyor. Duygularımı ifade eden kısa sözlerimi ve kendi kalemimden dökülen şiirlerimi Faneti.com sitesi üzerinden paylaşıyorum.
Umarım duygularımın ve hislerimin en ince ayrıntısına kadar aktarabiliyorumdur.
Bu vesile ile önce bana bu güzel imkanı verdiği için canım Efendime minnettarım. Ardından beni takip eden herkese teşekkür ediyorum.
Sevgilerimle
AÅŸeyra Aysu Asel